Në ditët e para të vitit 1968, në rrethin e Vlorës u mblodhën veteranët e luftës dhe të punës për të hartuar një deklaratë besnikërie ndaj Partisë dhe Enver Hoxhës. Në letrën drejtuar udhëheqësit, ata shkruajnë:
“Në këtë vrull kaq të madh me të vërtetë revolucionar, që nuk e ka parë historia e kombit tonë, duam të bëjmë diçka edhe ne.”
Ata kujtojnë me krenari se disa prej tyre morën pjesë në Shpalljen e Pavarësisë më 1912, në Luftën e Vlorës më 1920, dhe në revoltën ndaj Zogut, ndërsa tani angazhohen të mos “zënë qoshen e rehatisë”.
📜 Pjesë nga letra e veteranëve:
Ata përmendin me emra konkretë figura të pleqërisë që nuk rrinë duarkryq:
- Nulo Delo, në moshën 80-vjeçare, udhëheq fshatin Brataj për ndërtimin e rrugës automobilistike.
- Ibrahim Shyti, i moshuar që vazhdon të sistemojë dokumentet historike për muzeun e Vlorës.
- Shaqo Deri shkruan një libër për ngjarjet e vitit 1920.
- Malo Beqari, me “vullnetin e një të riu”, drejton organizatën e Partisë në lagje.
- Mustafa Luçi, që humbi dy djem në luftë, tani mbledh folklorin e Labërisë.
✅ Angazhimet e tyre konkrete:
Në letër, veteranët marrin 8 zotime, përfshirë:
- Të edukojnë rininë me traditat revolucionare.
- Të ndihmojnë formacionet territoriale për mbrojtje.
- Të dorëzojnë dokumente dhe kujtime për muzeun.
- Të mbledhin folklor e fotografi të dëshmorëve.
- Të punojnë vullnetarisht në korrje dhe vaditje në fshat.
- Të luftojnë mentalitetin mikroborgjez dhe të rrisin rolin e gruas.
- Të ndihmojnë në ndërtimin e objekteve publike.
- Të mirëmbajnë parqe dhe lulishtet për fëmijët.
✉️ Përgjigjja e Enver Hoxhës:
Në letrën e tij, Enver Hoxha shkruan:
“Me gëzim të madh këndova letrën tuaj aq të zjarrtë dhe revolucionare… Ju jeni dëshmitarë të një historie që s’duhet harruar.”
Ai i përgëzon për “shembullin frymëzues” dhe i fton të qëndrojnë të lidhur me sektorët e punës, të japin përvojën e tyre, të ndihmojnë rininë, të përçojnë edukatën socialiste dhe të kontribuojnë në zhdukjen e zakoneve patriarkale.
🧭 Vlerë historike:
Ky dokument është më shumë se një letër. Është manifest i gjallë i frymës së mobilizimit total të diktaturës shqiptare, ku edhe pleqtë kishin “detyrën e partisë”.
Kjo periudhë nuk njihte pensionim për shpirtin revolucionar – ai duhej të mbijetonte deri në frymën e fundit.
VeteranëtEVlorës #EnverHoxha #LetërRevolucionare #PensionistëAktivë #DokumentArkivor #SocializmiShqiptar #PPSH #HistoriaeShqipërisë #FolkloriLabërisë #Lufta1920
